یک روز درخشان!

قبل تر ها وقتی یه مدت سر کار نمی رفتم دلم برای کار تنگ می شد، ولی حالا بعد از یک ماه خونه بودن امروز که جلسه دادرسی داشتم هیچ رقمه تمایلی برای دادگاه رفتن نداشتم! مرا چه می شود؟!

موکل پرونده امروزی یه خانم جوون خیلی ناز و خوش برخورده. چند ساله شوهرش ورشکسته و خونه نشینه و تامین هزینه ها و مخارج روی دوش خانم که از صبح تا بعد از ظهر سرکاره. تا این که خانم می فهمه روابط عاطفی عمیقی بین شوهرش و زن صاحبخونه شکل گرفته و در نبود ایشون دل و قلوه هاییه که رد و بدل می شه! شوهرش شده راننده شخصی زن صاحبخونه و هر جا می خواد می رسوندش، زن صاحبخونه شده آشپز شوهره و مدل به مدل غذا براش می پزه و ... ( که این ها موارد علنیش بود بقیه اش هم...!) صحبت خانم با خانواده شوهر و ریش سفیدی بزرگ تر ها و صحبت با مرد صاحبخونه که هیچ جوره زیر بار رابطه زنش با یه مرد غریبه نمی ره، به جایی نمی رسه. آقای شوهر هم که کلا منکر همه چی بوده و به خانم انگ توهم داشتن می زده. کشمکش ها، بحث و جدل ها و وقاحت های آقا به نقطه اوج می رسه تا تصمیم بر طلاق گرفته می شه. تو تعطیلات عید امسال آقا به خانم می گه وسایلش رو برداره و از خونه بره تا بعد تعطیلات توافقی جدا بشن. اما بعد از تشکیل پرونده طلاق، آقا برای باقی مراحل تو دادگاه حاضر نمی شه و خانم رو سر کار می ذاره. خانم هم تصمیم می گیره حال شوهرش رو بگیره و برای مطالبه نفقه و مهریه اقدام می کنه. امروز جلسه رسیدگ مهریه بود شنبه هم جلسه نفقه اس. امروز آقا رو تو دادگاه دیدم. یک قیافه آروم و مظلومی داشت که عمرا این جلافتا بهش نمیومد! تیپش هم رسمی و اتو کشیده بود طوری که اول فکر کردم وکیلشه ولی بعد دیدم شخص شخیص خودشون هستن! منشی دادگاه برگه صورت مجلس رو داد بهمون که اظهاراتمون رو بنویسیم و به آقا که نمی دونست چی باید بنویسه گفت هر مطلبی راجع به مهریه دارین بنویسین. این که این میزان مهریه رو قبول دارین و چیزی پرداخت کردین و توانایی پرداخت یکجاشو دارین یا نه. اون وقت من می بینم آقا داره طومار می نویسه! یه برگه رو هم تموم کرد و یه برگه دیگه خواست! موندم چی داره می نویسه این همه! بعدش که برگه ها رو به من دادن تا بخونم و اگه حرفی دارم بزنم، دیدم نوشته من ورشکسته ام و بی کارم و نمی تونم مهریه رو بپردازم و خانمم چند ماهه بدون دلیل موجه خونه رو ترک کرده و برنمی گرده و من از ریاست دادگاه تقاضا دارم دستور بده همسرم به خونه برگرده! (این خلاصه اش بود!) منم گفتم اظهارات ایشون هیچ ربطی به موضوع پرونده نداره و منم حرف دیگه ای ندارم و اومدم بیرون!

بعد رفتم اجرای دادسرا دنبال پرونده پسر عمه ام که گفتن دکتر قلابی یه مقدار از دیه رو به حساب قوه قضاییه واریز کرده، یکی از شاکیا هم درخواست حکم جلب داده، پرونده رفته دادگاه تا قاضی تصمیم بگیره و بعد تعطیلات هفته آینده دوباره برم. اون وقت من گیج وقتی رسیدم نزدیک مهد گل پسر تازه یادم افتاده موبایلم رو که تحویل دادسرا داده بودم نگرفتم!!! قربون حواس جمعم! هر چی فکر کردم دیدم حال ندارم این همه راهو دوباره برگردم و از اون جا که این دادسرا نزدیک دادگاه شنبه اس تصمیم گرفتم شنبه بعد از دادگاه برم دنبالش! بعد ازبرداشتن گل پسر از مهد هم یه پله رو ندیدم و پخش زمین شدم! گل پسر هی می گفت مامان چی شدی؟ دستتو بده من بلند شو. بوست کنم؟! دیگه  داشت گریه اش می گرفت که ناچارا با وجود پا درد شدید از جام بلند شدم و گفتم هیچی نشده پسرم ناراحت نباش. مچ پای راستم ضرب دیده و درد می کنه. یه چیزیم میشه ها!!!