563

به نظر من آشپزی، خصوصا از نوع کیک و شیرینی پزی، از اون حال خوب کن های اساسیه و یه ترفند عالی برای به جا آوردن حال و حوصله. 

اما این در صورتیه که با دقت و  آرامش آشپزی کنی و بتونی از روند آماده کردن مواد غذایی لذت ببری. به همین خاطر اصلا نباید یه وروجک کوچولو تمام مدت تو دست و پات باشه و مدام حرف بزنه و بخواد به وسایل کار دست بزنه!

در نتیجه من انتخاب درستی نکردم که بعد ازظهر امروز برای فرار از بی حوصلگی و شونه خالی کردن از انجام کارهای روتین خونه، پناه بردم به شیرینی پزی! چون بدون تجربه ی کافی در این زمینه و ریخت و پاش هایی که لازمه ی این کاره، از دست خانوم کوچولو اعصاب و  روانم به فنا رفت! بعد هم مجبور شدم برای جبران افت فشار ناشی از خستگی و البته دادن پاسخ شایسته به شکموی درون، به محض بیرون آوردن شیرینی ها از فر همون جور داغ داغ چند تاش رو بخورم که البته بسیار مزه داد! بعد هم چای دم کردم و چند تا شیرینی هم با چای خوردم. چند تاش رو هم به بچه ها دادم و الان تقریبا نصفشون خورده شده! 

مثلا خواستم استارت شیرینی پزی عید رو بزنم اما با این وضعیت، کار عاقلانه خرید یه جعبه شیرینی آماده اس و خلاص. اعصاب و روان و تناسب اندامم رو احتیاج دارم شب عیدی!