اسفند دوست داشتنی

اسفند امسال رو دوست دارم. اسفند که دوست داشتنی هست, اما برای منی که اسفند پارسال و پیرار سالم _هر کدوم به یه دلیلی_ تلخ بود و پر از غصه و نگرانی, پر از شب بیداری های با تشویش و فکر و خیال, پر از بغض های قورت داده و حرف های نگفتنی, اسفند امسال یه رنگ دیگه داره.

می ترسیدم از این که باز اسفند بیاد و اوضاع خوب نباشه, که باز هم دلم پر غم باشه, اما حالا که بیش از یک سومش در آرامش گذشته, که امشب کیک تولد یک ماهگی خانم کوچولو رو خوردیم, که این چند روزه دلو زدم به دریا و خانم کوچولو به بغل راه افتادم تو خیابونا و قاطی شلوغی دم عید شدم _ هر چند با این هیکل از فرم افتاده, جز یه جفت کتونی به خیال این که باهاش بعد تعطیلات برم پیاده روی, نتونستم بخرم!_ که اولین رستوران چهارنفره مون رو در کمال با شخصیتی خانوم کوچولو! رفتیم, که با شازده برنامه می چینیم برای عید و سریال جور می کنیم که تو تعطیلات ببینیم... حالا, می تونم بگم اسفند قشنگه و پر از حس های خوب!

دوست دارم سبزه سبز کنم, چند تا گلدون جدید بگیرم, برم شهر کتاب و چند تا رمان درست و درمون بخرم, یه رنگ خوشگل رو موهام بذارم ... دلم می خواد اسفند امسال خیلی خوشایند باشه.

خدا رو هزاران بار شکر که که همه اون اتفاق های بدجور سال های قبل, ختم به خیر شد و این اسفند رو به جای گذروندن با غصه و نگرانی, با دختر کوچولوم می گذرونم. که شب بیداری هام نه از فکر و خیال های ناخوشایند و دلهره آور, که به خاطر گریه ها و نق زدن های خانم کوچولوئه که هنوز روز و شبش رو پیدا نکرده! خدایا خیلی شکرت...

 تازه خونه تکونی هم ندارم! کارامو قبل به دنیا اومدن خانم کوچولو انجام دادم!

+ شدیدا دلم می خواد برای عید خودم شیرینی درست کنم! کسی دستور یه شیرینی راحت و خوشمزه رو داره آیا؟!

++ این چند روزه کلی حرف داشتم و چند تا پست هم تو ذهنم نوشتم, اما فرصت و تمرکز کافی برای این جا نوشتنشون نداشتم!