دوباره زندگی...

دقیقا 19 روزه, از بامداد اولین روز خرداد که اون دو تا خط پررنگ رو دیدم تا امروز که تو مانیتور سونوگرافی دیدمش و پر شدم از آرامش وقتی خانم دکتر گفت:"سالمه, قلب داره, قلبش هم خوب می زنه, حالش خوبه, سر و مر و گنده!!!"دیگه انگار باورم شد که واقعا هست, هر چند اون قدر کوچیک که به زحمت می شد تو مانیتور تشخیصش داد!

وجود یک زندگی دیگه درون آدم حس بی نظیری داره, حسی که باعث می شه دنیا رو رنگی تر ببینی, که هی به فکر فرو بری و با خودت لبخند بزنی...

خدا رو شاکرم که گذاشت یک بار دیگه این حس رو تجربه کنم.

جیقیل ما تقریبا هفت هفته شه و گویا اندازه یک تمشک! با این حال تونسته بدجوری تمام سیستم من به این بزرگی رو به هم بریزه!