خلایق هر چه لایق!

بعضی وقتا یه چیزایی که خودت هم می دونی اصلا مهم نیست و نباید به هیچ جات حسابش کنی، بد جوری رو مخت رژه می ره و نمی شه بی خیالش شد هیچ جوره!

باید کلا رفتارمو عوض کنم با یه سری آدما. من می خوام خوب باشم ها، نمی ذارن...

پیشاپیش از گنگ بودن این پست عذرخواهی می کنم. حوصله حرفای خاله زنکی رو ندارم.

دارم سعی می کنم حسای خوبم بعد از شمال رفتن و ورزش کردن تو پارک نپره! باشد که رستگار شوم!

پ.ن: این پست آیدا رو خیلی دوست داشتم.