بازدید تاریخی کارشناسی!

امروز همراه با آقای وکیل، یه عدد آقای کارشناس و همسر یکی از موکلین پرونده ارثیه رفتیم تا آقای کارشناس اموال رو ببینه و قیمت گذاری کنه. همه این املاک تو کوچه پس کوچه های خیابون 15 خرداد سمت بازار بود. کوچه های تنگ و شلوغ، خونه های قدیمی... یه حالی بود! اطراف دو تا از خونه ها که کنار هم بودن پر از تولیدی کیف زنونه بود. بعد فرض کن فروشنده ها و کاگرهای اون جا دو تا آقا و یه خانم با تیپ رسمی و کیف های سامسونت و چرم اون جا می دیدن چه فکری می کردن؟! قطعا خیلی هاشون فکر کردن از اداره مالیات یا برای بازرسی اومدیم! یه جور عجیب غریبی نگاه می کردن! بعضیا هم سعی کردن خودشونو نشون ندن اصلا!  با یه زحمتی این قرار بین ما 4 نفر هماهنگ شده بود که همه مون فرصت داشته باشیم. من پشت تلفن جریان کامل پرونده و مدارکی رو که داریم برای کارشناس توضیح داده بودم. گفته بودم ما اسناد این املاک رو نداریم و فقط پلاک ثبتی و استعلام ثبت دستمونه. اون وقت بعد کلی تلفن بازی و توضیحات و هماهنگی و قرار گذاشتن بدون این که بره یه نگاهی به پرونده دادگاهمون بیاندازه، اومده می گه وقتی سند ندارین و حدود و مساحت املاک دقیق مشخص نیست من نمی تونم قیمت بذارم! باید یه لایحه بفرستم برای دادگاه و درخواست معرفی کارشناس ثبتی کنم! یعنی ما فقط رفتیم درِ خونه ها رو دیدیم و برگشتیم!!! واقعا خسته نباشی آقای کارشناس! به آقای وکیل می گم: "پس ما امروز فقط برای بازدید از مناطق قدیمی و تاریخی تهران رفتیم؟!" می گه: "نه این امروز اومده یه دفعه دیگه هم بعدا میاد بعد به دادگاه میگه من دو بار برای کارشناسی رفتم که دستمزدش رو ببره بالا! بعد هم قطعا خیلی از بیشتر از هزینه اولیه می گیره!" گفتم:"این همه پول برای یه بازدید و قیمت گذاری؟! ما اشتباه کردیم وکیل شدیم!" ما هم دیدیم با این وضع این پرونده حالا حالاها به نتیجه نمی رسه، تصمیم گرفتیم از شورای حل اختلاف درخواست مهرو موم ترکه کنیم تا خونه هایی که زن پدر و عموی موکلین چندین ساله در اختیار خودشون گرفتن و خوش و خرم اجاره هاشو می گیرن و می خورن یه آب هم روش! تخلیه و پلمپ بشه تا بیان عین آدم برای فروششون توافق کنن!

نظر خواهی: آقای وکیل بهم پیشنهاد داده از شنبه تا چهارشنبه ساعت 9 صبح تا 4 بعد از ظهر برم دفتر برای هاهنگی کارهای وکلا و موکلین و دیگه کارهای دادگاهی دستم نده. با ماهی 500 هزار تومان حقوق. نمی دونم قبول کنم یا نه. یه خوبی هایی داره مثل این که ساعت و جای کار و حقوقم مشخصه. مسیرش هم نزدیکه. دیگه نمی خوام مدام این طرف  اون طرف برم و اعصاب خردی داشته باشم. خصوصا که هوا هم داره گرم میشه. از یه طرف کار تقریبا تمام وقته. من هیچ وقت کار تمام وقت نداشتم! می ترسم خسته کننده باشه برام. از خیلی چیزا باید بزنم. حقوقش هم که خیلی بالا نیست. شازده میگه اگه ماهی 700 تومن می ده برو، ولی خوب می دونم عمرا این قدر نمی ده! نظر شما چیه؟! هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم!!!

آهنگ نوشت: از دیشب تا بیکار می شم این آهنگ رو نان استاپ گوش می کنم! عجیب بهش گیر دادم! شما هم بشنوید امیدوارم لذت ببرید! این جا

پ.ن: دلم تنگ شده بود برای پست کار و کاسبی!!!

بعدا نوشت، تبریک نوشت: *پرنیان* عزیزم تولدت مبارک. با بهترین آرزوها!