577

پارسال همین موقع ها بود که به سرم زد یه روتختی ببافم!  کلی هم اینستاگرام و سایت های هنری رو زیر و رو کردم به دنبال مدل دلخواه و عکس ذخیره کردم تو گوشیم. اما بعدش به چند دلیل نشد: خیلی نخ لازم داشت، نخ خوب خیلی گرون بود، من اون موقع خیلی بی پول بودم ، بافتش خیلی زمان می بردو می ترسیدم وسط کار دیگه حوصله ام نکشه و ولش کنم!  بله به این چند دلیل خیلی دار،  پروژه ای که اون همه برایش ذوق و شوق داشتم منتفی شد و رفت پی کارش! 

حالا چی شد که یاد این افتادم؟ دیروز که اینستاگرام رو نگاه می کردم، دیدم یکی از خانوم های بافنده ی بسیار با سلیقه یه برنامه ی بافت دسته جمعی پتو گذاشته. به این صورت که نقشه ی بیست تا *موتیف مختلف رو به صورت هر دو هفته یه بار یکی، بذاره و تو این دو هفته ازش هشت تا بافته بشه. آخر کار صد و شصت موتیف خواهیم داشت که می شه باهاشون  یه پتوی بزرگ یا یه نیمچه روتختی درست کرد. و البته پیشنهاد داده که کامواهای مورد نیاز خرد خرد و در رنگ های مختلف خریداری بشه. یه پتو با طرح ها و رنگ های مختلف که حتما چیز جالبی از کار درمیاد! حالا دوباره رفتم تو فکرش و نمی دونم تو این پروژه ی بافت شرکت بکنم یا نه! با این حال و از اون جایی که حتی فکر کارای هنری هم منو به هیجان میاره، تو ذهنم مارک کاموا و رنگ هاش رو انتخاب کردم و  منتظرم که موتیف اول گذاشته بشه!

*موتیف همون مربع های تشکیل دهنده ی پتو یا روتختیه!