سفر روستایی

یکی از فانتزی های قدیمی من سفر به یک روستای بکر و سرسبز و خوش آب و هوا بود که بالاخره آخر هفته پیش به واقعیت پیوست و به دعوت یکی از دوستان عازم یک روستای جنگلی بسیار زیبا در شمال و ساکن خونه روستایی ییلاقی پدر دوستِ دوستمون شدیم. همه چیز عالی بود, به جز مدت اقامت که خیلی کوتاه بود! من به شخصه ترجیح می دادم حداقل یک هفته ای تو اون محل بهشت مانند بمونم, اما به خاطر کار آقایون اقامت مفیدمون, منهای روز رفت که تو جاده و  به گشت و گذار در شهر نزدیک روستا و رفتن به دریا گذشت و روز برگشت, یک روز شد! روزی که به گفتگو و خنده و یک گردش کوتاه تو روستا و دیدن منظره های طبیعی بکر و زیبا بدون وجود آشغال هایی که روح رو خراش می دن, گذشت! دلمون می خواست بیشتر تو جنگل بمونیم, اما به خاطر دیر راه افتادن نزدیک غروب شد, زمانی که اهالی سگ هاشون رو به خاطر امنیتشون ول می کنن و ما هم که میونه خوبی با این موجودات نداریم و هم چنین علاقه ای  به گاز گرفته شدن توسطشون, علی رغم میلمون برگشتیم!

خونه محل سکونتمون:

 

بعد برگشت باید تدارک شام می دیدیم و چون تو اون روستا هیچ مغازه ای نبود و خیلی از مواد خوراکی که همراهمون بود رو  هم تا اون موقع خورده بودیم, باید فکر می کردیم که با مواد موجود چی می تونیم درست کنیم! من برنج و کنسرو گوجه داشتم و سین پیاز و سیب زمینی. اینه که پیشنهاد استنبولی پلو دادم که بسیار هم مورد استقبال قرار گرفت اما خودم نتونستم در تهیه اش نقش چندانی داشته باشم! چون خانوم کوچولو که اون روز خواب درست و حسابی نکرده بود, دم غروبی اساسی قاطی کرد و جیغ هایی می کشید اون سرش نا پیدا و هر کاریش می کردم نمی خوابید!!! با سین توی یه چادر انداختیمش و مثل ننو تکونش دادیم تا بالاخره از جیغ زدن دست کشید! بعد هم حدود یک ساعتی توی تاریکی رو پام تکون تکونش دادم تا خوابش برد! در همون حین هم با میم, خانوم دوست شوهر سین که تازه همون روز با هم آشنا شده بودیم (عروس صاحبخونه) مشغول صحبت بودیم و شازده و سین هم شام رو آماده کردن که بسیار هم خوشمزه شد!

بعد شام خوردن و خوابیدن بچه ها تو ایوون بزرگ اون جا نشستیم به حرف زدن. میم از معتادان شدید وایبر بود و مدام سرش تو گوشی تا بالاخره شارژ گوشیش تموم شد! بعد یهو نمی دونم چی شد که حرف ج ن پیش اومد و میم اصرار عجیبی داشت که خاطرات وحشتاک پدربزرگش رو در این مورد تعریف کنه! سین اساسی از این حرف ها می ترسه و اعصابش به هم می ریزه, خودمم البته خیلی شجاع نیستم! هر چی از میم خواهش می کردیم بس کنه فایده نداشت! هی بلند بلند صلوات می فرستادیم تا حرف عوض بشه اما میم صبر می کرد صلواتمون که تموم می شد باز ادامه می داد و با خونسردی می گفت: "قسمت های خیلی ترسناکش رو نمی گم!!!" حالا اینا در حالی بود که دستشویی اون خونه پشت ساختمون قرار داشت و باید از تو حیاط می رفتیم. صدای پارس سگ و زوزه شغال هم به وفور شنیده می شد! به سین گفتم: "نترسی ها! شب اگر خواستی بری دستشویی صدام کن با هم بریم!!!" بعد هم که میم می خواست بره گفت:" وای بچه ها من می ترسم برم دستشویی! خودم این حرفا رو شروع کردم اما حالا می ترسم! الان ج ن ها میان سراغم و می گن این بود که حرف ما رو می زد!!!"

وقتی رفتیم بخوابیم من رسما بیهوش شدم! هم خستگی هم آب و هوای خنک و دل چسب اون جا باعث شد به یه خواب عمیقی برم که مدت ها بود تجربه اش نکرده بودم! تا حدی که نصف شب که خانوم کوچولو بیدار شد صداش رو متوجه نشدم و سین بیدارم کرد! صبح هم در کمال ناباوری گل پسر و خانوم کوچولو از کله سحر بیدار نشدن و بعد مدت ها تا ساعت ده و نیم خوابیدیم که خیلی مزه داد! صبحانه رو خوردیم, وسایل رو جمع کردیم و خونه رو تمیز و حوالی ظهر در حالی که اصلا نمی تونستم از اون جا دل بکنم عازم تهران شدیم!

این عکس ها رو از ایوون اون خونه گرفتم. یعنی از اتاق که بیرون میومدی همچین منظره هایی جلوی چشمت بود!:

حالا متوجه شدین چرا دلم نمی خواسته برگردم؟!

(اگه عکس ها باز نمی شه صفحه رو رفرش کنین.)