خواب های دنباله داری که دوستی می آورد!

از شگفتی های دنیای مجازی می تونه این باشه که مدتی قبل یه دوست وبلاگی برات کامنت بذاره که دیشب خوابتو دیده و حس خوبی بهت پیدا کرده. شماره شو بذاره و بگه دوست داره بیشتر باهات در ارتباط باشه.  تو هم شماره بدی و بعد چند ماه تماس پیامکی, یه شب هم خودت خوابشو ببینی و صبح که براش پیامک می دی دیشب همچین خوابی راجع بهت دیدم, تعجب کنه و بگه این مساله ای که دیدی چند روز تو ذهنمه و به کسی نگفته بودم و تو رو هم بسیار متعجب کنه!

و همین شد جرقه دیدار یهویی من و یه دوست عزیز مجازی که حالا حقیقی هم شده! تو پارکی که به هر دو مون نزدیک بود و هر چند به خاطر بچه ها و رفت و آمد مدام به زمین بازی نشد زیاد حرف بزنیم اما روز خیلی خوبی بود و امیدواریم حالا که فهمیدیم خونه هامون نسبتا نزدیکه و بچه هامون که هم سنن کمی تا قسمتی با هم دوست شدن, مقدمه ای بشه برای دیدارهای بیشتر و بهتر!

+ شرح این ماجراها از زبان مامان ریحانه که خیلی بهتر و کامل تر نوشته!

 

بساط پیک نیک عصرگاهی ما:

این سالاد الویه کار مامان ریحانه اس. همیشه با عکس هنرای آشپزیش تو وبلاگش دل منو آب می کرد, خوشبختانه قسمت شد وبا نمونه واقعیش هم مواجه شدم!:

اعتراف می کنم که بیشترشو خودم خوردم. موقع رفتن وقتی ریحانه که به خاطر بازی زیاد گرسنه اش شده بود خواست یه لقمه بخوره با ظرف خالی مواجه شد!!! خدایا منو ببخش!

این هم گل پسر و ریحانه که هر کاری کردیم موفق نشدیم بیشتر از این به هم نزدیکشون کنیم برای عکس گرفتن!: