افکار مغشوش, خواب پریشان!

پریشب نشسته بودم آخرین پست های وبلاگ قبلیم رو می خوندم. وضعیتم با حالا خیلی فرق می کرد. کلی جنب و جوش و بدو بدو داشتم, بیشتر روزها سرکار بودم, پر انرژی و فعال! نه مثل الان شل و وارفته و بی حال و حوصله! بعد هی آه کشیدم و برای صدمین بار فکر کردم و تو ذهنم مرور که چی شد این قدر نسبت به کارم سرد شدم و همه انگیزه هام دود شد رفت هوا؟! چند وقته دلم می خواد دوباره مشغول کار بشم ولی نه مثل قبل, اصلا نه کار وکالت! یه کار شاد و کم استرس تو یه محیط صمیمی با همکارای خوب, اما می دونم دارم زیادی رویایی فکر می کنم!

شب خواب دیدم یه پرونده از دفتر آقای وکیل دستم مونده که مربوط به مزخرف ترین مجتمع قضاییه و یه بار بردم اون جا گفتن ایراد داره و دادخواستمو ثبت نکردن, بعد آقای وکیل زنگ زده به من, دعوا راه انداخته که تو بی عرضگی کردی و باید بری اون جا هر جور شده دادخواستو ثبت کنی!!! منم غصه ام گرفته که باید تو این گرمای وحشتناک این همه راهو برم و با یه سری آدم زبون نفهم چونه بزنم! صبح که از خواب بیدار شدم شدیدا احساس آرامش کردم که هیچ پرونده ای دستم نیست و لزومی نداره برم اون مجتمع مسخره و از همه مهم تر از خرده فرمایش ها و غرو لند های آقای وکیل در امانم!

بلند شدم و برای فرار از بی حالی شدیدم رفتم لایی چسب و دکمه خریدم و بلوزی که از هفته اول ماه رمضون دوختنشو شروع کرده بودم بالاخره تموم کردم تا برای این چند تا مهمونی های آخر بپوشم! بعد هم موهای گل پسر رو کوتاه کردم و کلی کیف کردم از هنرهام! زنگ زدم وقت مشاوره گرفتم برای کلاس های دوره بارداری و فکر کار رو هم فعلا از سرم بیرون کردم!