زمان تند رو!

به تازگی دو شب متفات رو تجربه کردم. یکی ده شب پیش بود و یکی دیشب. شب هایی که من تو خونه بودم ولی پسرم پیشم نبود و دلش خواسته بود خونه مادربزرگاش باشه! ده شب پیش بعد از چند روز اقامت در خونه پدری وقتی شازده ازسفر کاریش برگشت و خواستیم برگردیم خونه, گل پسر گفت می خواد بمونه و دلش نمی خواد بیاد خونه! از این حرف ها قبلا هم زیاد زده بود ولی همیشه لحظه آخر پشیمون می شد و دنبالمون میومد. ولی اون شب واقعا موند بدون بهانه گیری! دیشب هم بعد مهمونی خونه مامان جاریم به مامان شازده گفت می خواد باهاشون بره خونه شون و این بار هم رفت! خوش و خرم!

قبلا فکر می کردم خیلی خوبه پسرم به مرحله ای برسه که وابستگیش به من کم بشه و دوست داشته باشه و بتونه تنها جایی بمونه. الان هم همین فکر رو می کنم البته, ولی خوب تو هر دو شبی که نبود شدیدا دلتنگش شدم. صبح هم که بیدار شدم و یادم افتاد نیست دلم گرفت! یادم افتاد اگه بود الان یا مشغول فیلم دیدن و بازی کامپیوتری بود یا همه بالشتک ها و کوسن های مبل و کلی اسباب بازی رو ریخته بود وسط هال, برای خودش سازه های مختلف بالشتی درست می کرد و هر چند وقت یه دفعه هم ازم آویزون می شد و می گفت:"خیلی دوستون دارم مامان قشنگم!" و بیشتر دلم گرفت!

مثل این که باید یواش یواش خودمو آماده کنم. گل پسرم که همیشه کوچولو و مامانی نمی مونه! یه روزی هم می رسه که می ره اردوهای چند روزه مدرسه ای, بعدترش مسافرت های مجردی و بعد هم ازدواج و دیگه کلا جدا میشه و می ره... واقعیت اینه که بچه ها خیلی زود بزرگ می شن!

یه زمانی فکر می کردم شب های بی خوابی و شیر دادن های مداوم تمومی نداره و بزرگترین حسرت زندگیم شده بود چند ساعت خواب بی وقفه! ولی حالا زمان خیلی زود می گذره و می دونم زمانم کمه برای دو نفره های مادر و پسری! از حدود 6 ماه دیگه این زمان های دو نفره خیلی کم می شه و شاید یه مدتی هم اصلا محو بشه! برای همینم می خوام از زمانی که دارم بهترین و بیشترین استفاده رو بکنم.

وقتی بچه اول رو بارداری همه دغدغه ات اونه, بچه دوم رو هم که باردار می شی باز بیشترین دغدغه ات بچه اوله! به بزرگ شدن گل پسر فکر می کنم, به زود گذشتنش و تموم شدن خیلی از سختی های اول کار و به خودم دلداری می دم که از زلزله پیش رو نترس! نگرانش نباش! این هم می گذره مثل اون یکی! فقط باید تمرین کنم صبور باشم, خیلی بیشتر ازقبل. و به روزایی فکر می کنم که سه نفره های مادر و پسری یا مادر و  پسر و دختری خواهم داشت!

یادم میاد یه زمانی هم _قبل تولد گل پسر_ نگران از دست رفتن دو نفره هام با شازده بودم که حالا می فهمم نگرانیم بی خود بوده. حالا هم اون دو نفره ها هست هر چند کم تر به علاوه سه نفره های شیرین! و انشاالله روزی چهار نفره های شیرین تر...