آب های نیلگون خلیج فارس

چند هفته پیش دوستم سین تلفن کرد و پیشنهاد سفر به بندرعباس رو داد. (پدر شوهرش اونجا کار می کنه و خونه داره.) شازده که به خاطر گرفتاری های بنایی مردد بود رو راضی کردیم, بلیط قطار گرفتیم و پنج شنبه ظهر عازم شدیم. بعد 19 ساعت به بندر رسیدیم و برای اولین بار چشممون به آب های نیلگون خلیج فارس روشن شد! و من به این نتیجه رسیدم که اگه آدم بخواد برای دیدن دریا سفر کنه باید بره جنوب بس که آب دریا خوش رنگ و تمیزه و ساحلش قشنگ! با منظره کلی کشتی روی آب, یه عالم مرغ دریایی, جزر و مد خیلی محسوس, شنهایی که وقتی پاتو تو آب می کنی خیلی بهت نمی چسبن و کثیفت نمی کنن!... و هوای بسیار لطیف و بهاری در این فصل سال!

کل سفرمون پنج روز شد. دو روز تو راه بودیم. دو روز تو بندر گشتیم و یه روز هم با کشتی رفتیم قشم و درگهان. بر خلاف تصورمون قیمت های اون جا تفاوت زیادی با تهران نداشت و خود فروشنده ها می گفتن از وقتی دلار گرون شده بیشتر جنس ایرانی از تهران میاریم! البته اجناس کشور دوست و برادر چین قاعدتا فراوون بود! من فقط یه کیف و یه روسری خریدم ولی سین کلی برای نی نی توراهیش خرید کرد و سیسمونیش کامل شد تقریبا! منم سر خرید هر تکه از وسایل نی نی با شوق و ذوق نظر می دادم که مورد پذیرش هم واقع می شد! یعنی این قدر که برای سیسمونی سین اعمال نظر و سلیقه کردم برای سیسمونی خودم نکردم!

گیر داده بودم که غذاهای جنوبی و جدید رو امتحان کنم. ماهی کباب و میگو خوردیم که خوب بود ولی چندان جدید نبود تا رفتیم یه رستوران سنتی تو درگهان که تو لیست غذاهاش یه چیزی بود به نام  "کلموک" و پیش خدمت هم توضیح داد غذای مخصوصشونه که از ماهی مرکب و ادویه درست میشه و طعمش شبیه میگوئه و بسیار خوشمزه... ما هم جو گیر شدیم و دو پرس سفارش دادیم به همراه کباب و جوجه کباب. لقمه اول رو که خوردم بیشتر از هر چی مزه ادویه خصوصا زنجفیل رو حس کردم. چند تا لقمه بعدی رو که خوردم فهمیدم خیلی هم تنده و به هیچ وجه مزه ماهی یا میگو نمی ده! سین که اصلا نخورد. شازده هم چند تا لقمه خورد و کشید کنار ولی من چون خودم پیشنهاد دهنده اصلی بودم و شوهر سین با این استدلال که بابتش پول دادیم و حیفه ,کوتاه نیومدیم و در حد توانمون به خوردن ادامه دادیم اما سر جمع بیشتر ازیه پرسش رو نتونستیم تموم کنیم!!! من که بعدش مجبور شدم دو تا لیوان بزرگ نوشیدنی خنک بخورم تا یه کم از شدت التهابم کم بشه, شوهر سین هم می گفت تپش قلب گرفته!!! حالا اینا به کنار فرداش تو بندر سوار تاکسی بودیم از کنار یه رستوران رد شدیم که بالاش نوشته بود "کلموک"! ما هم شروع کردیم راجع به این که چه قدر تند بود و مزه ادویه می داد صحبت کردن که راننده گفت:"من خیلی کلموک دوست دارم و مرتب ساندویچش رو می خورم!" خوب این مساله ای نیست چون ذائقه هر کس با یه غذایی جوره .مساله اصلی جمله بعدی راننده بود که با قطعیت گفت:"کلموک رو با هشت پا درست می کنن!!!" سین راه رفت و به ما گفت:"هشت پا خور"!!! تجربه من: "هیچ وقت غذایی رو که نمی دونی چیه امتحان نکن!!!"

وقتی اول سال پست سفرهای من و شازده رو نوشتم هیچ خیال نمی کردم بالاخره اوضاع عوض بشه و امسال این همه سفر بریم!!! خدایا شکرت.

عکس ها در ادامه

طلوع خلیج فارس:

روز آخر قبل ساعت شش صبح برای دیدن طلوع آفتاب شال و کلاه کردیم و رفتیم لب دریا. اما از شانس ما هوا ابری بود و خورشید خانم نا پیدا! که البته لطف کردن و برای چند ثانیه ای رخ نمودن که حال ما گرفته نشه!

غروب خلیج فارس:

شن های خلیج فارس:

موج های خلیج فارس:

شناوری که ما رو از بندر تا قشم برد:

 این شناورهای تندرو مسیر رو در حدود 50 دقیقه طی می کنه. دو طبقه اس. طبقه پایینش سالن سر پوشیده و طبقه بالاش بازه. قیمت بلیطش هم 5000 تومانه.

کشتی های روی آب های نیلی خلیج:

رستوران سنتی درگهان که به صورت اتاق های جداگانه بود:

و نمایی از کلموک که البته تصویرش تاره!: