یه کله پر از فکر

این روزها خیلی فکر می کنم خیلی! و این برای منی که کلا چند ساله فکر کردن اساسی رو تعطیل کردم و همه اش سعی می کن آرامش داشته باشم و خوش بگذرونم قدم مهمی محسوب می شه!  به هدفم از زندگی فکر می کنم، به این که آخرش چی می شه، دارم کجا می رم، این شیوه زندگی بعدا پشیمونم می کنه یا نه... به خودم به یه سری اهداف و اعتقاداتم که مدتیه برام کم رنگ شده و دلم نمی خواد این جوری باشه.به این که باید بهتر بشم، مهربون تر، صبورتر... به کارم به این که یه مدته نسبت بهش دلزده و بی حوصله شدم، به این که اصلا ادامه با این وضع ارزشش رو داره یا نه، یه مدت بذارمش کنار یا نه...

خلاصه کله ام پره از فکرای جور و واجوریه که میان توش، یا می رن یا می مونن! باید تصمیمات جدیدی بگیرم...

گل پسر مدتیه خیلی نسبت به من مهربون تر شده. این همه توجه و محبتش غرق لذتم می کنه و وادارم به این که مادر بهتری باشم. پروژه از پوشک گرفتنش هم شکر خدا به جاهای خوبی رسیده! ممنون از راهنمایی ها و کمک های فکریتون. مخصوصا ممنون از سحر که برام تو مشهد دعا کرد!

هنوز اینترنتم قطعه و احتمالا یه مدت نمی تونم براتون کامنت بذارم یا به همه کامنت ها جواب بدم. پای کم لطفی نذارید! این هم دو تا آپ تو یه روز به جبران یک هفته ای که آپ نکردم!!!

---

انشاالله اعیاد شعبانیه براتون مبارک باشه و به حق مولودهای عزیز این ماه به همه خواسته های خوبتون برسین. التماس دعا.