549

هر بار که مدرسه گل پسر جلسه اس و صحبت های مادرهای هم کلاسی هاش رو می شنوم و متوجه می شم بعضی ها چه قدر نگرانی بابت درس بچه هاشون دارن و چه قدر باهاشون به خاطر درس و مشق سر و کله می زنن و همیشه هم از معلم و مدرسه انتقاد دارن، پیش خودم فکر می کنم اینا فازشون چیه دقیقا؟!

و البته شاید اونا هم اگه بفهمن من تا حد امکان تو درس و مشق گل پسر دخالت نمی کنم و مسئولیت کارای مدرسه اش رو کاملا به خودش واگذار کردم و جز موارد محدودی که سوال داره یا نیاز به کمک کاری به تکالیفش ندارم، از خودشون بپرسن فاز من چیه دقیقا؟!


واقعیت اینه که من از درس پرسیدن و تمرین کردن و چک کردن تکالیف و این جور امور واقعا بدم میاد و فراریم ازشون! در نتیجه از همون کلاس اول سعی کردم جوری باشه که گل پسر  از نظر درسی بهم وابسته نشه.

 خودم هم تو کل دوران تحصیلم کاملا مستقل درس و مشقم رو انجام دادم و اصلا یاد ندارم مامانم ازم درس پرسیده باشه یا باهام تمرین کرده باشه! نه من دوست داشتم نه مامان! الان هم همین شیوه رو داریم تو نسل بعد ادامه می دیم و امیدوارم به همین صورت هم جلو بریم!


امروز تو این هوای دل انگیز بارونی رفتم مدرسه گل پسر و کارنامه نیم سال اولش رو گرفتم. نتیجه خوب بوده و معلمش راضی و من خوشحال! الحمدلله.


نظرات 3 + ارسال نظر
سعید شنبه 7 بهمن 1396 ساعت 08:40 ب.ظ http://anti-efsha.blogsky.com/

سلام. به نظر من این والدینی که خیلی نگرانی واسه درس بچه دارن، اشتباه می کنن. بچه خودش باید درسشو بخونه، تا خودش هم نخواد نمیخونه. مثل دین داشتنه، کسی که نخواد دینداری بکنه، هر کاریش بکنن، راه خودشو میره!

بله کلا هیچی با اجبار پیش نمیره. بچه اگه الان مسئولیت درس و مشقش رو قبول نکنه بعدها هم مسئولیت های دیگه رو نمیتونه درست انجام بده.

فاطمه یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 04:14 ب.ظ

سلام. کلی خوشحال شدم یکی مثل من پیدا شد. باورتون نمیشه دخترم چهار سالش بود تفریحی میبردمش کلاس زبان چقدر موقع امتحانشون مامان بچه ها نگران بودن و تو سر خودشون میزدن الانم کاری به درس و مشقش ندارم کارش خوبه و معلمشون راضیه.
تنها کلاسی که خیلی مواظبم بره و ترک نکنه والیبالشه. که البته خودشم دوست داره. چون به نظرم تو این زمونه ورزش از واجباته.

سلام. راستش منم خوشحال شدم یکی مثل خودم پیدا کردم!
برای خودتون و گل دخترتون آرزوی موفقیت و عاقبت به خیری میکنم.

دیبا سه‌شنبه 10 بهمن 1396 ساعت 05:43 ب.ظ

منم همین مدلی بودم حتی خودم به خودم املا میگفتم. ولی الان دقیق نمیدونم باید چکار کنم که فرزندم هم مستقل باشه؟ میشه یکم راهنمایی م کنید. ممنون

شیوه من این بود که از کلاس اول هیچ وقت کنار پسرم ننشستم موقع مشق نوشتن. نسبت به کارای مدرسه اش حساسیت نشون ندادم و زیاد حرص،و جوش نخوردم. هر وقت گفت نمیخوام مشق بنویسم گفتم به من ربطی نداره خودت میدونی با معلمت! اینا باعث شد که پسرم بفهمه که مسئولیت درس و مشقش با خودشه و زیاد به من کاری نداشته باشه در رابطه.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد