519

یکی از اولین پیام هایی که امروز صبح اول وقت تو تلگرام دیدم مربوط به نماز روز پنج شنبه بود. نمازی که اخیرا زیاد راجع به مجرب و مورد توصیه  بودنش شنیده بودم. همون موقع فورواردش کردم برای گروه دوستام و بعدتر نیم ساعت مونده به اذان ظهر که کارام تموم شده بود، به دلم افتاد که تا وقت هست این نمازو بخونم. حالا نه برای حاجت خاصی، یه سری حاجات کلی و آرامش خودم. 

به نظر من  یه سری از مشکلات و گرفتاری های امروزه به خاطر کم رنگ شدن مستحبات تو زندگی مونه. نمازهای واجب رو در سریع ترین زمان ممکن  می خونیم، صرفا می خونیم به قول یه بنده خدایی تلگرافی! نه نافله ای، نه تعقیبات درست و درمونی و نه خیلی کارای دیگه. همونایی که قدیمی ها انجام می دادن و خیر و برکت زندگی هاشون خیلی بیشتر از مال ما بود. مثل روضه های خونگی که چند وقته تو فکرشم و البته فقط تو فکرش و ماه صفر هم تموم شد و هیچ اقدامی نکردم برای عملی شدنش...

*نماز روز پنج شنبه:

صبح پنج شنبه قبل اذان ظهر

چهار رکعت که به صورت دو نماز دو رکعتی خونده می شه.

رکعت اول: حمد و یازده مرتبه سوره توحید

رکعت دوم: حمد و بیست و یک مرتبه سوره توحید

رکعت سوم: حمد و سی و سه مرتبه سوره توحید

رکعت چهارم: حمد و چهل و یک مرتبه سوره توحید

بعد از اتمام نماز پنجاه و یک مرتبه سوره توحید و پنجاه و یک صلوات

ان شاءالله نور و برکت تو زندگی همه مون پاشیده بشه.