456

حس می کنم سخت ترین مریضی عمرمو تجربه کردم! یه مسمومیت غذایی وحشتناک که در نتیجه هوس من برای املت خرما و خوردن تخم مرغ محلی _البته از نوع بسته بندی و استاندارد دار و تاریخ دار_  من و شازده و خانم کوچولو رو با هم گرفتار کرد و هنوز هم دست از سرمون برنداشته. خدا رحم کرد به گل پسر که خواب بود و نخورد از املتی که بقیه خانواده رو  چند روز زمین گیر کرد!

 حاصل چند روز مریضی مون علاوه بر اون همه هزینه دارو و دکتر، کنسل شدن مهمونی تولد خانم کوچولو و کلی زحمت دادن به مامان جان، ضعف و بی حالی شدیدیه که نمی دونم کی دست از سرم  برمی داره و می تونم به زندگی عادی برگردم! البته یه نتیجه مثبت هم داشت، کاهش چند کیلو وزن سمج که با ورزش و حذف قند و کم کردن شیرینی جات نتونسته بودم  به این سرعت بهش برسم! 

مدام سردمه و پتو و جوراب همدم همیشگیم! درست که زمستون امسال خیلی سرده، اما من از درون سردم انگار! شب ها که  شوفاژو بغل می کنم و می خوابم! بعد اون همه تزریق آمپول ویتامین و چند ماه مصرف قرص آهن که دکتر بعد دیدن جواب آزمایش و تشخیص کم خونی خیلی زیاد_که براش مایه تعجب بود اصلا!_ برام تجویز کرد، اون قدری که انتظار داشتم روبراه نشدم. فقط دیگه موقع بلند شدن چشمام سیاهی نمی ره!

یه تمایل عجیبی پیدا کردن به فرنی خوردن! خیلی حالمو خوب می کنه. هم جسمی هم روحی!  احتمالا زمان شیر خوارگیم هم این قدر تمایل به این  خوراک نازنین نداشتم! فقط بسوزه پدر ترس از اضافه وزن که مدام دست و  پای آدم رو می بنده و اگه نبود من تا حالا حتما خودمو با فرنی خفه کرده بودم! خصوصا که یه دوست نازنین و  شکمو، روش راحت و سریع پختش تو مایکروفر رو بهم یاد داده!

حلقه هولاهوپ می زنم. تو جمع شدن شکم و پهلوها خیلی تاثیر داره. از من به شما نصیحت!