454.دخترکم

حسابش دستم نیست که روزی چند بار دستاشو دور گردنم حلقه می کنه، می بوسدم و می گه دوست دارم مامان جون! یا به تقلید از من می گه: «هسته ی من! پودک من!» (همون هستی من، کودک من خودمون!)

وجودش، مهربونیا و شیرین زبونیاش به زندگیم  رنگ و نور می پاشه و من صبوری و مدارا با یه وروجک سه ساله انحصار طلب رو تمرین می کنم و خودم رو تربیت!

 دنیای مادر دختری مون  روز به روز قشنگ تر و عمیق تر می شه و هر چی شکر خدا رو کنم به خاطر این نعمت بزرگش باز هم کمه!

تولد سه سالگیت مبارک خانوم کوچولوی مهربون شیرین زبونم!