405. شش

دیشب که بابات نبود و تو با خوشحالی جاش رو  اشغال کردی و کنارم  خوابیدی,   موهای نرم و خوش بوتو که نوازش کردم و بوسیدمت, رفتم به شش سال پیش, شب قبل از تولدت  و یه دنیا خاطره و حس  جور وا جور ریخت تو وجودم!  چه قدر بزرگ شدی پسرکم! پسر کوچولوم داره می ره کلاس اول! و من چه قدر بزرگ تر شدم, پخته تر و عاقل تر! مادر شدن با اون همه عشق و گذشت  و فداکاری که لازمه شه آدمو خیلی تغییر می ده  و حال و هواشو کلا عوض می کنه! و من ممنون خدام که فرصت این تحول  رو به من داد.

بیشتر از این که آرزوهای معمول مامان ها رو برات داشته باشم, این که تو درس هات موفق باشی, دانشگاه یه رشته خوب قبول بشی , یه شغل خوب داشته باشی و این جور چیزها, از خدا می خوام کمکت کنه درست و سالم زندگی کنی, که شاد باشی و با اعتماد به نفس. شاکر باشی و قشنگی های زندگی و داشته هات رو خوب ببینی و درست ازشون استفاده کنی...

تولد شش سالگیت مبارک عزیز دل مامان
و ششمین سالگرد مادری من!